The importance of geographical indication in gastronomy tourism: Turkey

Authors

  • Seydi Yıkmıs Istanbul Gelisim University, Istanbul Gelisim Vocational School, Culinary Program, Istanbul,Turkey
  • Arzu Unal Istanbul Gelisim University, Istanbul Gelisim Vocational School, Tourist Guiding Program, Istanbul,Turkey

Keywords:

Local Products, Geographical indication, Origin name, Turkey

Abstract

Geographical indication can shortly be described as the protection of a local product or value with certain regulations. Geographical indications are divided into two categories called ‘’ origin name’’ and ‘’ geographical indication’’. Origin name, expresses a region, area or country which points out an local product or food that are made in an accurately determined geography in terms of production, operation and preparation including the natural and human factors caused by a region, location or in some exceptional cases by a country of which quality and characteristic features are totally or mainly the geographical borders are determined. Geographical indication is the sign that determines the product manufactured within the borders of a region, area or location determined with production, operation or at least one of the other operations beside being a product integrated to a region, area or location with its certain quality, fame or other features caused by a region, area or location of which borders are determined. In order to introduce the local products in Turkey both national and international (local products, local flavors, local production conditions, preserving the local production methods etc.), the importance of the patent product (the product belonging to a certain area certificated by official institutions) is high. Thus, it is thought that using the geographical indicated products for introducing and also preparation of the products derived from local products in Turkey could be beneficial. In this study, it is mentioned about the importance of the geographical indication for the local products to become widely known.

References

Agrawal, J. and Kamakura, W.A. (1999). Country of origin: A competitive advantage, International Journal of Research in Marketing 16, 225-267.

Akın, E. B. (2006). Coğrafi İşaret Olarak Tescil Edilmiş Malatya Kayısısının Teknolojik Özelliklerinin Saptanması ve Gıda Güvenliği Açısından Araştırılması, Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara,136.

Babcock A. B., Clemens, R. (2004). Geographical Indications and Property Rights: Protecting Value Added Agricultural Products, Midwest Agribusiness Trade Research and Information Center, Iowa State University, USA.

Belletti, G., Marescotti, A., Sanz-Cañada, J., & Vakoufaris, H. (2015). Linking protection of geographical indications to the environment: Evidence from the European Union olive-oil sector. Land Use Policy, 48, 94-106.

Bozkurt, Y. ve Çağlı, U. (1991). Uluslararası Turizm Piyasasında Ülkelerin Pazarlanması: Çok Boyutlu Ölçekleme Yöntemi ile Ülke İmajı Saptanmasına Dayalı Bir Yaklaşım, ODTÜ Gelişme Dergisi, 18: 1-2.

Can, A. Sünnetçioğlu, S., Özkaya, F. (2012). Füzyon mutfağı Uygulamalarının Gastronom Turizminin Gelişimine Katkısı, 13. Ulusal Turizm Kongresi, Antalya, 873-882.

Çalışkan, V., & Koç, H. (2012). Türkiye’de Coğrafi İşaretlerin Dağılış Özelliklerinin ve Coğrafi işaret potansiyelinin /Evaluation of Distributional Characteristics of Geographical Indications and the Potential for Geographical Indications in Turkey. Doğu Coğrafya Dergisi, 17(28), 193-214.

Çandır A (2010). Anadolu’nun sahipsiz değerleri: yöresel ürünler. Borsanomi Antalya Ticaret Borsası Bülteni, 25: 30-41.

Demirbaş N, Oktay D ve Tosun D., (2006). AB sürecindeki Türkiye’de Gıda Güvenliği Açısından Geleneksel Gıdaların Üretim ve Pazarlaması. HR.Ü.Z.F. Dergisi, 10(3/4): 47-55.

Dimara, E., Petrou, A., Skuras, D., (2004). Agricultural policy for quality and producers’ evaluations of quality marketing indicators: a Greek case study, Food Policy, 29(5), 485-506.

Ertan, A. (2010). Prestijli Tarım Ürünlerinin Pazarlanmasında Kalite ve Coğrafi İşaret Kavramlarının Tutundurulması ve Bu Bağlamda Tarım Satış Kooperatiflerinin Önemi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(12), 157-169.

Giray, H., Özkan, F. Z., Oran, H. (2012). Yerel Ürünlerin Ekonomik Kalkınmadaki Önemi, T.C. Bilim, Sanayi ve Teknoloji Başkanlığı Verimlilik Genel Müdürlüğü, Verimlilik Dergisi, 4, 109-115.

Gökovalı, U., (2007). Coğrafi İşaretler ve Ekonomik Etkileri Türkiye Örneği, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 141-160.

Gülçubuk, B., Yıldırak, N., Kızılaslan, N., Özer, D., Kan, M., Kepoğlu, A. (2010). Kırsal Kalkınma Yaklaşımları ve Politika Değişimleri, Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, Ankara.

Kan, 2011, Yerel Düzeyde Ekonomik Kalkınmada Coğrafi İşaretlerin Kullanımı ve Etkisi: Akşehir Kirazı Araştırması, Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi.

Kan, M. ve Gülçubuk, B., (2008). Kırsal Ekonominin Canlanmasında ve Yerel Sahiplenmede Coğrafi İşaretler, U. Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (2): 57-66.

Kan, M., Gülçubuk, B., Küçükconğar, M. (2012). Coğrafi İşaretlerin Kırsal Turizmde Kullanılma Olanakları, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 93-101.

Orhan, A. (2010). Yerel Değerlerin Turizm Ürününe Dönüştürülmesinde “Coğrafi İşaretlerin” Kullanımı: İzmit Pişmaniyesi Örneği, Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(2), 243-254.

Özkaya, F., Sünnetçioğlu, S., Can, A. (2013). Sürdürülebilir Gastronomi Turizmi Hareketliliğinde Coğrafi İşaretlemenin Önemi, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 1(1), 13-30.

Rodrigo, I., & da Veiga, J. F. (2016). From The Local to The Global: Knowledge Dynamics and Economic Restructuring of Local food. Naming Food After Places: Food Relocalisation and Knowledge Dynamics in Rural Development, 127.

Suratno, B. (2004). Protection of Geographical Indications, IP Management Review, 2, 87-93.

Sünnetçioğlu, S., Can, A., Durlu Özkaya, F. (2012). “Yavaş Turizmde Coğrafi İşaretlemenin Önemi”, 13. Ulusal Turizm Kongresi, Antalya, 953-962.

Şahin, G. (2013). Coğrafi İşaretlerin Önemi ve Vize (Kırklareli)’nin Coğrafi İşaretler, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 23-37.

Şentürk, B. (2011). Coğrafi İşaretlerin Ekonomik Etkileri: Mikro ve Makro Açıdan Bir Değerlendirme, Muğla Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

Tanrıkulu, M. (2007). Türkiye’de Coğrafi İşaretlerin Tespiti ve Tescil Edilmesinin Önemi, Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi, 1(2), 92-103.

Tekelioğlu Y ve Demirer R (2008). Küreselleşme sürecinde, yöresel ürünler ve coğrafi işaretlerin geleceği. İgeme’den Bakış Dergisi, 36: 87-102.

TPE.(2016). Coğrafi İaretler Başvuru klavuzu. 05.09.2016 tarihinde http://www.tpe.gov.tr/TurkPatentEnstitusu/resources/temp/0E4AD197-B9BF-4065-B548-9FEBBD47BDCF.pdfsitesinden alınmıştır.

TPE.(2016). Ulusal Coğrafi İşaret Strateji Belgesi ve Eylem Planı 2015-2018. 05.09.2016 tarihinde http://www.tpe.gov.tr/TurkPatentEnstitusu/resources/temp/0E4AD197-B9BF-4065-B548-9FEBBD47BDCF.pdfsitesinden alınmıştır.

Wirth, D. A. (2015). Geographical Indications, Food Safety, and Sustainability Challenges and Opportunities. Boston College Law School Legal Studies Research Paper, (359).

Yurdakul B.N., Dinçer M ve Köseoğlu Ö (2004). Küreselleşme sürecinde markaların pazarlama iletişimi stratejilerinin kilit noktası: Yerel Değerler, 2nd International Symposium Communication in The Millennium, 17-19 Mart 2004, İstanbul,417-435.

Downloads

Published

17.12.2016

Issue

Section

Review Article

How to Cite

The importance of geographical indication in gastronomy tourism: Turkey. (2016). International Journal of Agricultural and Life Sciences, 2(4), 73-79. https://skyfox.co/ijals/index.php/als/article/view/19

Similar Articles

11-20 of 25

You may also start an advanced similarity search for this article.